شخصی به نام شیخ احمد احسایی  مسلک شیخیه را پایه ریزی کرد نام پدر او زین الدین بود و در روستای مطیر فی قراء احساء زیست .

شیخ احمد در کودکی به تعلیم قران و ادبیات نزد پدرش زین الدین مشغول بود  .در زمان بلوغ به کربلا رفت و به تحصیل نزد استادانی چون کاشف غطاء ، سید محمد مهدی بحرالعلوم ، شیخ خضر و... پرداخت.و بعد از مدتی ماندن در کربلا به خاطر شیوع بیماری عراق را به قصد بازگشت به قوم خود ترک کرد ولی در راه برای زیارت وارد ایران شد. و از همین جا بود که عقاید خود در ایران به جا گذاشت.

اما عقاید شیخ احمد که مورد تکفیر وی شد این بود که اعتقاد به معاد جسمانی نداشت و  معتقد به این بود امام زمان به صورت جسم در دنیا و...  وجود ندارد.

تالیفات وی از جمله شرح زیارت کبیره ( در این کتاب دیدگاه شیخیه را نشان می دهد.) ، جوامع کلام و ...بود.

با مرگ شیخ احمد بر سر جانشینی وی اختلاف افتاد که سید کاظم رشتی جانشین شیخ احمد احسایی شد که پس از وی انشعاباتی در شیخیه روی داد.از اینجا بود که بابیت حاصل شد.